Bu Yazıyı Okumak Cesaret İster!

Hayat bana deneyimlerin sonucunda şunu öğretti. Büyük değişimler her zaman içeriden başlıyor.

İnsanlar içlerine yönelik yolculuğa çıkmaya korkuyorlar. İnsan bilmediğinden korkuyor. Ya bu yolculuğa nasıl çıkılacağını ya da çıktığında nelerle karşılaşacağını bilmiyor.

Ama artık ihtiyacımız olan şeyi bulabileceğimiz tek yerin orası olduğunu biliyorum değerli okuyan.

Kişi değişmek zorunda hissederse mutsuz, değişimi seçer ve isterse mutludur.

İnsanları değişime zorlarsanız aslında değişmezler, değişir(miş) gibi yaparlar.

Yaşadığımız en büyük iletişim çatışmalarının temelini karşımızdaki kişiyi değiştirmek için gösterdiğimiz sarsılmaz çaba oluşturuyor.

Anne - baba - çocuk arasında , evlilikte eşler arasında, sosyal hayatta arkadaşlar arasında, iş hayatında birlikte çalışan profesyoneller arasında sürekli yapılan "karşıdaki kişiyi değişime zorlamak!"

Başkalarını değiştirmek için harcadığımız enerjiyi kendi değişimimiz için harcasak, değişime kendimizden başlasak, değişimi istesek güzel olmaz mı?

Bana yıllarca etrafımda ki çoğu kimse yapmam gerekenleri! söyledi. Belki de kendi cevaplarımı bulmamı istemediler ya da ortamları oluşturmadılar. Geldiğim noktada onları suçlamıyorum. Şu an onlara izin veren kişinin kendim olduğunun farkındayım. Çünkü birilerinin benim yerime neler yapmam gerektiğini söylemeleri bana daha kolay geldi. Kendimi onlara teslim ettim. . Bu durum 34 yaşımda "kendime ait bir ömür yaşamadığımı" fark edene kadar devam etti.

Peki sen değerli okuyucu, sen kendine ait bir ömür sürüyor musun?

Bazı sorular vardır. Vereceğin cevabı hissettiğin için cevaplamak istemezsin. Vereceğin cevapla yüzleşmek istemezsin. Cevaptan kaçarsın. Tekrar sorayım o zaman.

Sen, kendine ait bir ömür sürüyor musun?

Aslında Kemal Sayar bu soruya çok güzel bir yanıt veriyor: “Bütün mesele kendin olmakta, sahicilikte. Kendi sesinle haykırdıysan, kendi gözyaşlarınla ağladıysan, kendi gözlerinle gördün ve kendi düşüncelerinle düşündüysen, kendi rüyalarınla uyudun ve kendi dualarınla yakardıysan, sana ait bir ömür sürdün demektir.”

Evet bütün mesele tüm korkularımıza rağmen "kendin olmak" cesaretini göstermekte.

Dışarıya değil, içimize çalışalım. Hiçbir yere değil, kendimize koşalım.

Bunun yollarını da bir sonraki yazıda konuşalım olur mu?

Sevgiyle...